تو کجایی سهراب؟

 آب را گل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند…
وای سهراب کجایی آخر؟
زخم ها بر دل عاشق کردند خون به چشمان شقایق کردند...      

توکجایی سهراب؟ که همین نزدیکی عشق را دار زدند... 
سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالی ست…
دل خوش سیری چند صبر کن ای سهراب… گفته بودی قایقی خواهی ساخت ! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم…

گفته بودی که چرا محو تماشای منی؟

آن چنان محو که یک دم مژه بر هم نزنی

مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود

ناز چشمان تو قدر مژه بر هم زدنی...